Een interessante stelling. Het verschil zou je denk ik alleen in een laboratorium opstelling kunnen testen. Ik zou de resultaten wel eens willen bekijken.
Ik denk dat het niets uit maakt. De huidmondjes van de plantbladeren zijn super klein en zullen de CO2 moleculen die tussen de watermoleculen zweven opnemen. Dat gebeurt op dusdanig niveau dat het met het oog niet is waar te nemen. De CO2 belletjes die wij zien, zijn veel te groot voor planten om op te nemen. Ik denk niet dat planten het een fluit uit maakt hoe de CO2 wordt opgelost in het water, zo lang er maar CO2 in het water beschikbaar is. Daarnaast zal het planten ook niet zo veel uit maken of ze in de buurt van een prachtige ADA diffusor staan of bijvoorbeeld een plastic Tropica diffusor.
Wel denk ik dat een atomizer de CO2 efficiënter in het water oplost. De belletjes zijn doorgaans veel kleiner dan van een diffusor. Daarmee is er een groter contactoppervlak met het water, waardoor het water meer ruimte heeft om de CO2 op te nemen. En als je een inline atomizer gebruikt, dan is ook de contacttijd met de CO2 langer, omdat de belletjes in de filterslang al kunnen worden opgenomen. Nadeel is dat er fijne belletjes mee kunnen komen uit de filteruitstroom die dan geforceerd door het water zweven.
Bij een CO2 Diffusor zijn de belletjes wat groter en stijgen daardoor ook vaak sneller naar het oppervlak. Hier treedt dan meer CO2 verlies op. Maar aangezien CO2 nagenoeg niets kost, loont het slechts stuivers wanneer je hier op zou besparen. Het bruisende fonteintje in het aquarium zorgt voor een ongeforceerde bellenstroom en persoonlijk vind ik dat wel wat vrolijks hebben.